1325 – 1346

Początek istnienia parafii w Andrychowie.

1344 – 1345

W spisie podatników dla Stolicy Apostolskiej na rzecz „budowy kościoła św. Piotra i na światło u grobu tego świętego” (Świętopietrze) zapisano nazwę Henrychów, którą historycy uznają za pierwotną, lecz zniekształconą nazwę naszej miejscowości. Dokładny zapis w języku łacińskim w owym wykazie brzmi: ecclesia de Henrichov, co można tłumaczyć jako „kościół w Henrychowie”. Jest to pierwsza znana wzmianka o kościele andrychowskim. Urzędujący tu proboszczowie, których imion historia nie przekazała, wypłacali Stolicy Apostolskiej 3 grosze rocznie świętopietrza. Sugeruje to, że parafia należała wówczas do najmniejszych w okolicy i liczyła 105 mieszkańców.

XV wiek

Czas upadku tutejszej parafii. Wynika to z notatki, którą około 1440 roku sporządził Jan Długosz w Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis („Księga uposażeń diecezji Krakowskiej”). Określił tam Andrychów (Gendrzychow) jako wieś należącą do parafii w Wieprzu – Gendrzychow, villa sub parochia de Wyeprz sita /…/ (Słowa te tłumaczyć jednak też można jako „wieś leżąca w pobliżu parafii Wieprz”). Tak czy inaczej Długosz nie użył w stosunku do naszej miejscowości nawet słowa ecclesia – kościół, co sugerowałoby, że i tego we wsi nie było. Drugim dowodem przemawiającym za brakiem parafii w piętnastowiecznym Andrychowie jest również świadectwo J. Długosza, który w tym samym dziele, tyle, że pod datą 30 lat późniejszą (1470) nie wymienia Andrychowa wśród 19 parafii dekanatu zatorskiego.

1529

Moment pojawienia się w Andrychowie parafii własnej, to znaczy nieprzynależącej już do Wieprza – w spisie dziesięciny odnotowany został pleban w Andrzychowiczach, na rzecz którego zbierany jest podatek mszalny czyli tzw. meszne w postaci żyta i owsa.

II połowa XVI wieku

Najprawdopodobniej znaczna część andrychowskich chłopów przyjęła kalwinizm – wyznanie Schillingów, ówczesnych właścicieli Andrychowa. Uchodzili oni za gorliwych wyznawców kalwinizmu, ale raczej tolerancyjnych. Andrychowski kościół uchował się od splądrowania, nie słychać też o prześladowaniach katolików, którzy być może byli wtedy w mniejszości.

1580 – 1581

Akta wizytacji biskupiej wskazują, że wtedy jeszcze istniała parafia w Andrychowie. Zaliczały się do niej: Rzeczki (Rzyki), Zagorniczek (Zagórnik), Sulikowice (Sułkowice) i Roczim (Roczyny). Akta mówią też o świeżo wzniesionym w Andrychowie kościółku.

1598

Akta wizytacji biskupa Krzysztofa Kazimierskiego wymieniają już Andrychów jako posiadający tylko kościół filialny Wieprza, pod wezwaniem św. Macieja. Według zapisu: /…/ kościół posiada trzy ołtarze, cyborium (tabernakulum – przyp. mój) z drzewa, chrzcielnicę drewnianą – woda w niej czysta, metryk jednak nie pisze się. /…/ Z książek posiada Mszał rzymski. Dach na kościele jest dobry. Dzwonów posiada dwa.

1595

Andrychów odpadł od parafii w Wieprzu, tworząc osobne probostwo. To próba, prawdopodobnie jedna z wielu podejmowanych przez kolejne dziesiątki lat, usamodzielnienia się andrychowskiej parafii.

1602 i 1617

Z akt wizytacji biskupich przeprowadzonych w tych latach wiadomo, że kościół w Andrychowie posiadał wtedy trzy niekonsekrowane ołtarze z obrazami i jeden kielich srebrny z pateną, krzyż, również srebrny oraz monstrancję, cztery ornaty i jedną fioletową kapę. Na dzwonnicy, która była osobnym, wolnostojącym budynkiem, wisiały dwa dzwony. Specjalnym dekretem nakazano, aby oleje święte na potrzeby kościoła w Andrychowie brane były bezpośrednio z katedry w Krakowie, a nie, jak dotąd, z kościoła w Wieprzu.

1646

Ukończono budowę nowego kościoła w Andrychowie (ta właśnie data widnieje wyryta na jednym z kamieni na strychu kościoła) wzniesionego za sprawą Elżbiety z Schillingów Przyłęckiej. Niedaleko wejścia do kościoła zbudowano także dzwonnicę, na której wzorem starego kościółka umieszczono dwa dzwony.

1663

Hieronim Przyłęcki zapisał kościołowi wieprzowskiemu (który był matką Kościoła w Andrychowie) 1000 florenów. Zapis ten mógł być dokonany na rzecz kościoła andrychowskiego, bo wymieniony został w piśmie konsystorza krakowskiego wśród fundacji tego właśnie probostwa.

1679

O nowym, murowanym, lecz niekonsekrowanym kościele w Andrychowie wspominają akta wizytacji z tego roku. Wiemy stąd, że kościół posiadał trzy ołtarze, organy i cmentarz, który znajdował się na terenie bezpośrednio przyległym do kościoła.

1707

Niecodzienna uroczystość ku czci św. Jana z Kęt. Z kościoła w Andrychowie przeniesiono procesjonalnie z udziałem wielkich tłumów wiernych trumienkę z relikwiami świętego do kościoła w Kętach, gdzie nastąpiły dalsze nabożeństwa ku jego czci.

1708 – 1732

Za sprawą Salomei z Nielepców Czernej w Andrychowie mieszkali jezuici. W tym czasie prowadzili bardzo intensywną działalność ewangelizacyjną nie tylko w samym Andrychowie, ale i w całej okolicy. Spowiadali i głosili kazania także w Czańcu, Mucharzu, Wadowicach i Kleczy.
21 IX 1721 (15. niedziela po Zesłaniu Ducha Świętego)
Poświęcenie wybudowanego kilkadziesiąt lat wcześniej, murowanego kościoła i ołtarza ku czci św. Macieja z relikwiami świętych: Krescencjusza i Teodora. Dokonał go biskup kijowski, Jan Tarło, jednocześnie kanonik i archidiakon krakowski. Koszty uroczystości poświęcenia i remontu kościoła wzięła na siebie Salomea Czerna, właścicielka tutejszych dóbr a samorządy Roczyn, Wieprza i Andrychowa zakupiły ponad 2 ha ziemi, z której dochody miały służyć utrzymaniu kapłana pracującego w Andrychowie.

Aprobata władz kościelnych dla powstania w Andrychowie Bractwa Różańcowego.
26 IX 1723

Uroczyste wprowadzenie Bractwa Różańcowego do andrychowskiego kościoła i do świeżo wymurowanej z tej okazji Kaplicy Różańcowej z kryptą. W Kaplicy tej tok później, w 1725 roku zawiśnie obraz przedstawiający Matkę Boską Różańcową.
30 XII 1726

Dokument erygujący Bractwo Różańca Najsłodszego Imienia Jezus i Najświętszej Maryi Panny w Andrychowie spisany między Promotorem Bractwa i dziedziczką, Salomeą Czerną, która zapisała Bractwu kwotę 10.000 zł polskich. Od tego momentu przy kościele andrychowskich na stałe pracuje dwóch księży: wikary z Wieprza i mieszkający w Andrychowie Promotor Różańcowy. Od tego czasu rozpoczęto w andrychowskim kościele uroczyste świętowanie odpustu ku czci MB Różańcowej w pierwszą niedzielę października – i tak trwa do dziś.

1723 – 1729

Krzysztof Dziorkiewicz – pierwszy Promotor Bractwa Różańcowego, który podpisał jego akt założycielski.
1728

Odnotowano pierwszego znanego z nazwiska wikarego andrychowskiego – ks. Michała Gawlikowskiego (wikary andrychowski i wieprzowski).

1729 – 1749

Promotorem Różańcowym był ks. Jan Wilczyński.
26 XII 1732

Ochrzczono w Andrychowie dwóch konwertytów z Judaizmu lat około siedemdziesięciu, którzy przyjęli imiona Klemens Józef i Franciszek Ksawery.

1734

Kolejny dziedzic Andrychowa Franciszek Czerny potwierdził fundację na rzecz Bractwa Różańcowego (pensja dla Promotora 150 złr) a od siebie i drugiej żony, Krystyny ofiarował jeszcze na odnowienie kaplicy i ożywienie Bractwa – 150 florenów polskich.

1749 – 1753

Funkcję Promotora pełnił w Andrychowie Węgier, ks. Jakub Urdzeń, potem proboszcz w Inwałdzie.

1753 – 1756

Opiekunem Bractwa Różańcowego był ks. Andrzej (Jędrzej) Gluziński, poprzednio, od lutego 1750 do 1753 roku pełniący w Andrychowie obowiązki wikarego i zarządcy kościoła (commendarius Andrychowiensis). Zmarł w Andrychowie 20 XI 1756 r. i tu został pochowany.

1757 – 1773

Ks. Michał Noskowski – Promotorem Bractwa Różańcowego. Po nim funkcję tę sprawował w latach 1773 – 1776 prawdopodobnie ks. Ignacy Bartsch.
14 IV 1762

Uroczystości kościelne w Andrychowie związane z odznaczeniem Franciszka Czernego, wówczas właściciela Andrychowa, Orderem Orła Białego. Prowadził je ks. Józef Pawełkiewicz, miejscowy wikary.

1776 – 1784

Promotorem Bractwa Różańcowego był ks. Marcin Florkiewicz. – Ostatni, który tym tytułem się podpisywał. Potem Bractwo zaprzestało działalności wskutek zakazu władz. Mimo to ks. Florkiewicz jako promotor występował aż do 1818 roku, kiedy to zmarł 3 VIII w wieku 91 lat.
1783

Właściciel dóbr andrychowskich, Stanisław Ankwicz przeznaczył w swoim testamencie Księdzu Promotorowi Andrychowskiemu z Organistą 10 tys. złp a na światło do kościoła zapisał 70 złp. Roczna pensja duszpasterza w Andrychowie wynosiła w tym czasie 150 – 200 złp.

1797
Powstała parafia w Rzykach. Mimo, że miejscowość ta należała do parafii w Wieprzu, miejscem praktyk religijnych jej mieszkańców był dotąd kościół w Andrychowie.

1807
Utworzenie na zachodnim stoku Pańskiej Góry nowego cmentarza. Mimo zakazu władz nadal jednak chowano zmarłych na starym, przykościelnym cmentarzu i w krypcie Kaplicy Różańcowej.

1816
Próba reaktywowania w Andrychowie parafii. 16. maja roku miejscowa Gromada czyli lokalny samorząd potwierdziła dawne swoje uposażenia na rzecz miejscowego kościoła. Ono zapewniało tutejszemu samorządowi współudział w prawie patronatu czyli m. in. wpływaniu na wybór kandydata na proboszcza.

6 IV 1819
Erygowanie parafii św. Macieja w Andrychowie. Tego samego dnia hrabia Konstanty Bobrowski dokonał zapisu na rzecz nowej parafii, zapewniając sobie tym samym prawo patronatu (kolatorstwa).

1819 – 1844

Pierwszym proboszczem został andrychowianin, ks. Maciej Gruszczyński, wyświęcony na kapłana w 1809 roku. W pracy pomagał mu jeden wikary.

1836
Pożar, który strawił wielki ołtarz stał się pretekstem do generalnego remontu i rozbudowy kościoła – dobudowano prezbiterium i włączono do kościoła dwie kaplice znajdujące się po jego południowej i północnej stronie.

1845 – 1898

Funkcję andrychowskiego proboszcza sprawował ks. Stanisław Jurkowski (wyświęcony w 1839 r.), dziekan i wizytator szkolny wadowicki. Przy tutejszym kościele pracowało dwóch wikarych (od 1834 roku).
Lata 40-te XIX w.

Ogromna śmiertelność wśród ludności Andrychowszczyzny spowodowana głodem i tyfusem w związku z zarazą ziemniaczaną. W parafii miejscowej zanotowano: w V 1847 r. – 80 pogrzebów, w VI tego samego roku – 108 pogrzebów a w VII – 91. Spadek zgonów na przełomie roku 1850 i 1851.
1855

Obfite żniwo zbierała cholera: w VIII odprawiono 50 pogrzebów.
1857

Poświęcenie nowego, istniejącego do dzisiaj cmentarza przy drodze do Żywca.
15 – 16 VIII 1864

Andrychowską parafię wizytował biskup tarnowski, ks. Józef Alojzy Pukalski. Przy tej okazji proboszcz Jurkowski otrzymał godność kanonika z prawem noszenia Rokiety i Mantoletu.
1880

Obok nowego cmentarza zbudowana została kaplica pod wezwaniem św. Józefa Oblubieńca NMP ufundowana przez Józefa Koświtzkiego jako grobowiec rodzinny. Fundator pozostawił środki na utrzymanie ogrodnika mającego dbać o kaplicę, ogród wokół niej i cmentarz.
1889

Za grunty sprzedane pod kolej żelazną parafia otrzymała 758 złp.
1890

Rozszerzenie katolickiego cmentarza w Andrychowie i przekazanie go w ekonomiczny zarząd władzy gminnej. Koszty rozszerzenia – 2 000 złr pokryli: wdowa po J. Koświtzkim, Maria Koświtzka, spadkobiercy hr. Karola Bobrowskiego i wszystkie gminy korzystające z cmentarza ( Sułkowice, Targanice, Roczyny, Brzezinka. W wyniku tego poszerzenia kaplica Koświtzkich znalazła się w centrum cmentarza.
1893

Wielki pożar w centrum miasta. Według niektórych zbawienny deszcz miały nad Andrychów sprowadzić modlitwy miejscowego proboszcza.
1895

Przeprowadzono planowane od dziesięciu lat pokrycie dachu kościoła blachą cynkową.

1898 – 1923

Proboszczem ks. Wawrzyniec Solak (wyświęcony w 1870 r.), mimo, że zarówno Rada Miejska jak i kolator hr. Bobrowski proponowali na to stanowisko andrychowianina, wówczas proboszcza w Mucharzu, ks. Władysława Caneau. Ks. Solak był pierwszym prałatem na andrychowskim probostwie. Zapoczątkował pisanie kroniki parafialnej a inicjatywę tę kontynuują tutejsi proboszczowie do dziś.
1899

Na początku IX z trzydniową wizytacją kanoniczną przebywał w Andrychowie kard. Jan Puzyna, który bierzmował 2 tys. osób. Proboszcz obdarzony został godnością kanonika. Parafia wykupiła teren starego cmentarza koło kościoła. Ogrodzono go i obsadzono drzewami owocowymi. Rozpoczęła się restauracja budynków kościoła i plebanii.
1900

Rok Jubileuszowy ogłoszony przez papieża Leona XIII. Andrychowianie uczestniczyli w wielu procesjach do kościołów w Wieprzu, Bulowicach, Inwałdzie, Rzykach i do kaplicy na cmentarzu, gdzie odprawiane były sumy z odpowiednimi, okolicznościowymi kazaniami.
1906

Za pieniądze z parafialnych składek zakupiony został murowany dom dla sióstr Służebniczek Starowiejskich.
1907

Zawiązało się Katolickie Stowarzyszenie Ochronki w Andrychowie, którego celem było wychowanie dzieci (przede wszystkim sierot) w duchu katolickim. Zakupiony został dom na Ochronkę. W kościele pojawił nowy ołtarz główny.
1908

Malowanie kościoła i montaż w nim instalacji wentylacyjnej.
5 VIII 1910

Poświęcenie „pamiątek grunwaldzkich” z okazji 500 rocznicy zwycięstwa pod Grunwaldem: ufundowanego przez andrychowskich robotników i ks. Stefana Zielińskiego – pomnika na Górnicy i kamienia – tablicy na frontowej ścianie kościoła.
1913

Zakup nowych organów do kościoła. Zaczęto je ustawiać w 1914 roku, lecz przerwała te prace wojna, zdewaluowały się pieniądze na ten cel zebrane. Nie udawało się dokończyć dzieła i nabożeństwa odbywały się bez muzyki. W 1922 roku poświęcono wreszcie nowe organy i spłacono organmistrza.

1923 – 1959

Proboszczem w Andrychowie był ks. Klemens Tatara (święcenia kapłańskie – 1909 r.), od 1940 r. – kanonik.
1925

Poświęcony został zbudowany staraniem Katolickiego Stowarzyszenia Robotnic Fabrycznych „Oświata i Praca” oraz jego opiekuna ks. Stanisława Kluski Dom Katolicki przy ulicy Kęckiej (dziś Krakowska). Obecnie w budynku tym znajduje się m. in. kino.
1926

Uroczyste obchody rocznicy ogłoszenia Encykliki papieża Leona XIII „Rerum novarum”. Organizowano z tej okazji liczne procesje i pielgrzymki z kościoła w Andrychowie do kościołów w Bulowicach i Inwałdzie.

1925 – 1927

Gruntowny remont kościoła: wieżę podniesiono o 6 m, dano nowy hełm wysokości 16 m, starą zakrystię włączono do prawej nawy a nową zbudowano za prezbiterium, założono oszklone drzwi wejściowe, sprawiono 22 nowe dębowe ławki i założono oświetlenie elektryczne. Poza tym za pieniądze uzyskane ze sprzedaży działek pod kolej w okolicy dworca (4 tys. zł) zbudowano nową stodołę na gruncie plebańskim, sprawiono nowy dach na organistówce i zbudowano przy kościele magazyn na konfesjonały i katafalk. Wtedy też urządzono najprawdopodobniej grotę ku czci Matki Boskiej z Lourdes.
1927

Pod koniec maja – trzydniowa wizytacja kanoniczna Księcia Metropolity Adama Sapiehy. W programie było m. in. bierzmowanie 2 730 wiernych.
1929

Odpust jubileuszowy z okazji 50-lecia kapłaństwa Ojca św. Piusa XI – aby ten odpust uzyskać, kilka tysięcy wiernych odbyło pielgrzymkę z Andrychowa do Inwałdu. Na miejscu starej, drewnianej i walącej się organistówki wybudowano nową, murowaną.
1931

W kościele zawieszono nowe stacje drogi krzyżowej. Starą drogę krzyżową podarowano budującemu się kościołowi w Targanicach.
1932

Powołanie do życia Towarzystwa Pań pod wezwaniem Wincentego a Paulo w celu niesienia pomocy materialnej i duchowej. Od zimy do maja żywność otrzymywało 2 000 osób. Na czele Towarzystwa stanęła hr. Róża Bobrowaka. W parafii działało w tym czasie 148 róż Żywego Różańca i powstawały nowe. Swe istnienie w Andrychowie zapoczątkowała Akcja Katolicka.
1933

Połączono biblioteki poszczególnych stowarzyszeń katolickich, tworząc jedną bibliotekę parafialną. Gruntownemu remontowi poddane zostały ołtarze MB Różańcowej i Pana Jezusa Ukrzyżowanego.
1934

Rozbudowa Domu Katolickiego – dla stowarzyszeń oddane zostają 4 świetlice i salę ze sceną na przedstawienia. W kościele położona została nowa posadzka.
1935

W Roczynach zbudowano dom katolicki.
1938

Z kanoniczną wizytacją przebywał w Andrychowie Książę Metropolita kard. Adam Sapieha. W programie wizyty znalazło się m. in. spotkanie z rabinem Andrychowa Dawidem Awigdorem. Z dotychczasowej parafii andrychowskiej wyodrębniła się kanoniczne parafia w Targanicach.
1941

Proboszcz i wszyscy księża wikarzy otrzymali propozycję podpisania volkslisty, lecz odmówili. Zgodnie z nakazem władz okupacyjnych jedna msza św. niedzielna odprawiana była wyłączne dla coraz liczniejszych w mieście Niemców. Z wieży kościelnej okupant zabrał dwa dzwony. Jednocześnie zarekwirowano wszystkie sztandary i chorągwie – tak zaginęło m. in. 25 sztandarów brackich, cechowych i kościelnych. Polskie napisy w kościele zasłonięte zostały blachą. Dom katolicki Niemcy zamienili w kino.
1943

Ks. K. Tatara zakupił do głównego ołtarza dwa nowe obrazy – Serca Pana Jezusa i św. Macieja.
1945

Podczas walk o Andrychów kościół i plebania niewiele ucierpiały – częściowemu zniszczeniu uległy 3 witraże i wypadły wszystkie szyby z plebańskich okien. Jeden z pocisków przeleciał przez wieżę kościoła: wpadł przez drzwi od wschodniej strony, a wyleciał przez zachodnie, nie czyniąc żadnych szkód. Na plebanii instaluje się radziecka poczta polowa i wracają do swoich mieszkań księża.
1947

Na wieży kościoła zawieszone zostają 3 nowe dzwony o imionach: św. Maciej, św. Józef i Królowa Korony Polskiej, wykonane w firmie Felczyńskich w Przemyślu. Sprzedane zostają plebańskie grunty w Wieprzu, będące własnością parafii od początku XVIII w. Uzyskane stąd środki przeznaczono na remont plebanii.
1949

Podczas trzydniowej wizytacji kanonicznej w czerwcu bp Stanisław Rospond bierzmował 2845 młodych parafian. Urząd Stanu Cywilnego w Andrychowie przejął wszystkie akta urodzonych, zaślubionych i zmarłych od 1890 do 1945r.
1950 – 1950

W więzieniach przebywał aresztowany przez UB andrychowski wikary ks. Józef Sanak. Został oskarżony o szpiegostwo i usiłowanie obalenia ustroju. Robotnicy miejscowego zakładu bawełnianego zadeklarowali zwiększenie produkcji w zamian za złagodzenie warunków więzienia księdza. W 1995 r ks. J. Sanak został uniewinniony a w roku 2000 nadano mu tytuł Honorowego Obywatela Andrychowa.
1952

Na parafialnych gruntach przy ul. Batorego władze urządziły ogródki działkowe a w domu katolickim kino, mimo, że budynku tego parafii nie odebrano.
1953 – 1954

Remont pokrycia dachu kościoła i wieży. Odnowiono zewnętrzną elewację. Ściany wewnątrz pokryła nowa polichromia.
1959

Po śmierci proboszcz ks. K. Tatary (6 VIII) we wrześniu parafię wizytował ks. bp Karol Wojtyła. Administratorem został ks. Jerzy Dąbrowski.

1960 – 1988

Urząd proboszcza parafii św. Macieja w Andrychowie pełnił ks. dr Stanisław Sikora (święcenia – 1938).
1961

Parafia otrzymała zakaz korzystania z kaplicy Koświtzkich na cmentarzu, została ona przekazana w użytkowanie Kościołowi Polskokatolickiemu. Wcześniej obraz „Święta Rodzina” P. Stachiewicza ks. S. Sikora przeniósł z cmentarnej kaplicy do kościoła. Od IV zamieszkał w Roczynach andrychowski wikary ks. Jan Nowak, co faktycznie stanowiło początek tworzenia nowej parafii. W związku z usunięciem religii ze szkół powstał problem lokalu na katechizację..
1962

Gruntowna restauracja przywracająca pierwotny wygląd obrazowi MB Różańcowej zwanej „Panią Andrychowską”. Obraz znajduje się w kościele od 1725 roku.
1964 – 1965

Remont organistówki, plebanii i kościoła, który otrzymuje na całej długości kamienny cokół i nowy portal z napisem „Soli Deo” (samemu Bogu), który był biskupim zawołaniem Prymasa kard. S. Wyszyńskiego.
1966

Tysiąclecie Chrztu Polski – w Andrychowie centrum celebracji stanowiła odnowiona, zabytkowa, drewniana chrzcielnica. Przebudowano wieżę sygnaturki.
2 – 3 III 1968

Nawiedzenie Matki Bożej w kopii obrazu jasnogórskiego poprzedzone misjami prowadzonymi przez o.o. oblatów z Poznania. Po uroczystościach przebudowane zostało prezbiterium wraz z głównym ołtarzem, aby ksiądz odprawiał mszę św. przodem do wiernych.
11 – 18 V 1969

Wizytację kanoniczną przeprowadził Metropolita Krakowski ks. kard. Karol Wojtyła. Ze względu na szczupłość kościoła wszystkie nabożeństwa celebrowano na ołtarzu polowym. W programie była m. in. msza św. z udziałem księży pochodzących z Andrychowa. Z tej okazji przekazali oni parafii dar – konsekrowany przez kard. K. Wojtyłę srebrny kielich z bursztynową nogą, który pierwotnie miał być podarowany Ojcu św. Pawłowi VI podczas planowanej jego wizyty w Polsce w 1966 roku z okazji 1000-lecia Chrztu Polski.
1971

Powołano do istnienia dekanat andrychowski. Pierwszym jego dziekanem został ks. S. Sikora.
1973

W kościele zainstalowano nowoczesny system ogrzewania (promienniki gazowe). Na jej uruchomienie władze wydały zezwolenie dopiero po roku.
1975

Przy wikarówce na ul. Pachla 14 powstały dwie nowe salki katechetyczne, które ze względu na zakazy władz budowane były jako garaże.
1976

Kolejny gruntowny remont kościoła – malowanie wnętrza, marmurowe wykończenia pilastrów, nowa droga krzyżowa.
1980

Powstała druga parafia w Andrychowie – św. Stanisława BM na Osiedlu.
1981

Gruntowny remont fasady wieży i ścian zewnętrznych kościoła, plebanii i muru otaczającego kościół.
1986

Oddano do użytku nowy Dom Katechetyczny przy ul. Floriańskiej 7a.
1988

Erygowana została kolejna odłączająca się od parafii św. Macieja, parafia w Sułkowicach Bolęcinie.

1988 – 2003

Proboszczem parafii św. Macieja w Andrychowie był ks. Franciszek Skupień (wyświęcony w 1960 r.), od 1976 r. – kanonik a od roku 1997 – prałat.
1989

Powołano do istnienia parafię w Sułkowicach Łęgu.
1992

Parafię św. Macieja wraz z całym dekanatem andrychowskim włączono do nowo utworzonej diecezji bielsko – żywieckiej.
1993

Powołany został do istnienia tygodnik parafialny „Źródło spod Pańskiej Góry”, który do 2003 r wychodził jako dodatek do „Źródła” a potem jako samodzielne pismo.
1995
9 IX

Poświęcona została wzniesiona na Magurce, niedaleko Leskowca staraniem parafianina z Andrychowa Stefana Jakubowskiego kaplica Sanktuarium Górskiego „Ludziom Gór”. Szczyt zwyczajowo nazywano Groniem Jana Pawła II. Urzędowe zatwierdzenie tej nazwy nastąpiło w 2003 r. W 2001 r obok kaplicy stanął wysoki na 2,5 m pomnik Ojca św. Kaplica i teren wokół niej stanowi własność parafii św. Macieja w Andrychowie, choć leży na terenie diecezji krakowskiej.

17 IX

Na frontowej ścianie kaplicy cmentarnej uroczyście odsłonięto tablicę upamiętniającą mieszkańców Andrychowszczyzny, którzy zostali zamordowani w Katyniu i innych obozach na Wschodzie.

29 XI – 30 XI

Nawiedzenie Andrychowa przez Matkę Bożą w figurze fatimskiej.

20 XII

Do godności biskupiej podniesiony został andrychowianin, ks. prał. Stanisław Ryłko (wyśw. 1969 r). Od 2003 r arcybiskup i Przewodniczący Papieskiej Rady ds. Świeckich. Prymicje biskupie w rodzinnej parafii św. Macieja odbyły się 21 I 1996 r.

Zakończony został remont dachu kościoła. Położono nową więźbę i pokrycie z blachy miedzianej. Na wieży stary mechanizm zegarowy wymieniono na nowy, elektroniczny. Rozpoczęły się prace nad osuszaniem kościoła i organistówki – zakończone następnego roku.
1998

W Andrychowie wspólnym wysiłkiem władz samorządowych, parafii św. Macieja i sióstr albertynek uruchomiono Kuchnię Brata Alberta. Po wieloletnich staraniach parafia odzyskała grunty zabrane przez komunistyczne władze.
15 XI 1999

Ojciec św. Jan Paweł II przyjął tytuł Honorowego Obywatela Gminy Andrychów. Stosowną uchwałę Rady Miejskiej z 18 VI 1998 r wraz z licznymi darami wręczyła papieżowi delegacja 150 andrychowian.
2000

Ogłoszony został przez Ojca św. Rokiem Jubileuszowym. Kościół św. Macieja i kaplica na Groniu Jana Pawła II pełniły rolę kościołów jubileuszowych, w których można było uzyskać specjalne odpusty. Ks. bp S. Ryłko poświęcił 3 dzwony ufundowane przez parafię z okazji Wielkiego Jubileuszu 2000. Nadano im imiona: „Jezus Chrystus Odkupiciel Człowieka”, „Maryja Matka Odkupiciela”, „Św. Maciej Patron Andrychowa”. Dzwony w 2001 r zawisły obok kaplicy na cmentarzu.
2001

Gruntownej restauracji poddana została zabytkowa XVII-wieczna chrzcielnica. Okazało się, że wieńczące ją rzeźby pochodzą z początku XX w.
2002

Zakończony został remont wnętrza kościoła: na ścianach pojawiła się nowa polichromia a na podłodze marmurowa posadzka.
2003

Siódmym proboszczem parafii św. Macieja w Andrychowie mianowany został ks. Stanisław Czernik (święcenia 1977 r) od 1997 prałat

01 VIII 2004

Pierwszy z „Sierpniowych koncertów” muzyki klasycznej stanowiących element obchodów 5. rocznicy przyjęcia przez papieża Jana Pawła II Honorowego Obywatelstwa Andrychowa. W późniejszych latach „Koncerty sierpniowe” poświęcone były pamięci Ojca św. Odbywały się na dziedzińcu Miejskiego Domu Kultury w Andrychowie pod patronatem burmistrza i proboszczów obu tutejszych parafii.

VIII 2003 – II 2005

Remont i rozbudowa plebanii (I etap): powiększono ją w stronę zachodnią; na północno – zachodnim rogu plebanii zbudowano nawiązującą kształtem do baszt zamku wieżyczkę – wykusz; w dobudowanej części znalazła się nowa kancelaria z zapleczem (poczekalnia, archiwum, sanitariaty); wejście do niej z podjazdem dla niepełnosprawnych usytuowane zostało przed schodami do kościoła; W dwóch wnętrzach starych piwnic (prawdopodobnie XVII i XVIII-wiecznych) urządzone zostały sale spotkań, które odtąd nazywane są kryptami – św. Wojciecha i sw. Rodziny, każda o wymiarach 10 x 4 m.. Uzupełniono je o szatnię i zaplecze kulinarne. Uroczyste otwarcie Krypt i ich poświęcenie nastąpiło 16.02.2005 r.

3 IV 2005

W dzień po odejściu Jana Pawła II mieszkańców gminy Andrychów do kościoła św. Macieja na wspólną modlitwę w intencji Ojca św.zaprosili Rada Miejska i Burmistrz Andrychowa; koncelebrowali ją księża z Dekanatu Andrychowskiego a kazanie wygłosił proboszcz parafii w Zagórniku ks. Stanisław Wilkołak. Tego samego dnia w południe za JP II modlono się na Groniu Jana Pawła II. Apel o godne przeżycie dni po śmierci papieża Polaka skierował do mieszkańców gminy burmistrz Jan Pietrs. Flagi na instytucjach miejskich i ulicach zostały ozdobione kirem, a flaga na Urzędzie Miejskim opuszczona do połowy masztu. W instytucjach podległych miejskim władzom samorządowym odwołano imprezy. Swą działalność zawiesiło kino. Ponadto przewodniczący Rady Miejskiej i burmistrz wystosowali w imieniu mieszkańców Andrychowa na ręce abpa Stanisława Dziwisza wyrazy głębokiego żalu z powodu śmierci Jana Pawła II. Na wielu andrychowskich domach, blokach i sklepach pojawiły się narodowe i papieskie flagi oraz stosowne dekoracje w oknach i witrynach a na samochodowych antenach czarne wstążeczki.

6-10 IV 2005

Andrychowska pielgrzymka na uroczystości pogrzebowe Ojca św. Jana Pawła II (09.04) zorganizowana wspólnie przez parafię św. Macieja i Urząd Miejski w Andrychowie. Trzema autokarami do Rzymu wyjechały 142 osoby, w tym 50-osobowa grupa młodzieży. Po pielgrzymce wydany został specjalny folder dokumentujący te wydarzenia.

26 V 2005

Boże Ciało. Po kilkunastu latach wspólnych dla obu andrychowskich parafii procesji proboszczowie zdecydowali w związku z remontem głównej ulicy miasta, Krakowskiej, o rozdzieleniu ich. W parafii sw. Macieja w następnych latach procesje podążały różnymi trasami, najczęściej ul. Legionów, 1 Maja i przez Rynek.

V 2005

Początek prac nad utworzeniem nowego parkingu przy kościele (między murem kościelnym a Domem Katechetycznym. Andrychowscy przedsiębiorcy ofiarowali na rzecz parafii samochód terenowy Daiathsu Formoza (rok produkcji 1993) o wartości 14 000 zł. Zarejestrowany został na parafię i służyć ma w prowadzeniu duszpasterstwa na Groniu Jana Pawła II.
31 VII 2005

Na Osiedlu Jana Pawła II odsłonięto pomnik Jana Pawła II (popiersie ustawione na kamiennym cokole) W ten sposób uczczono 5. rocznicę przyjęcia przez Papieżowi tytułu Honorowego Obywatela Gminy Andrychów oraz 10-lecia nadania osiedlu na Pańskiej Górze imienia Jana Pawła II. W następnych latach, każdego 16. października i 2. kwietnia pod pomnikiem odbywają sią modlitwy.
24/25 VIII 2005

Gminę Andrychów nawiedziła powódź. Targaniczanka zerwała lub uszkodziła wszystkie mosty i kładki na swej drodze, zalanych zostało wiele domów, budynków gospodarczych, zniszczony został dobytek mieszkańców. W akcję pomocy powodzianom włączyła sie parafia, przekazując na pomoc 18 800 zł oraz 100 ton wegla z Krakowskiej Caritas. Ks. proboszcz S. Czernik na drugi dzień po powodzi odwiedził wszystkie poszkodowane rodziny w swojej parafii.
11 IX 2005

Po raz pierwszy na Placu Mickiewicza odbyły się diecezjalne i miejsko – gminne dożynki. Centralnym punktem Święta Plonów była uroczysta Msza św., którą celebrował ordynariu diecezji bielsko – żywieckiej bp. Tadeusz Rakoczy w asyście licznej rzeszy księży przybyłych na tę. Od tego momentu dożynki każdego roku, w pierwsza niedzielę września organizowane są wspólnie przez parafię św. Macieja i Gminę Andrychów.
1 X 2005

W przeddzień odpustu parafialnego ku czci Matki Bożej Różańcowej w wielkim ołtarzu zawisł namalowany 280 lat temu (1725) na zamówienie Salomei Anny Czernej obraz Matki Bożej Różańcowej zwanej „Panią Andrychowską”. Od momentu powstania obraz ten znajdował się w kaplicy różańcowej, w prawej nawie kościoła. Intronizacji obrazu dokonano podczas uroczystego nabożeństwa z udziałem księży z całej okolicy. Przewodniczył dziekan andrychowski ks. prał. Józef Jania. Równocześnie w wielkim ołtarzu jako wymienny umieszczono ufundowany przez Teresę hr. Bobrowską w latach 80-tych XIX wieku obraz Wybór św. Macieja. Dla zabezpieczenia obu dzieł w wielkim ołtarzu zamontowano specjalną zasuwę automatyczną z pancerną ochroną obrazu. Duchowym przygotowaniem do intronizacji obrazu MB Różańcowej były ośmiodniowe (25 IX – 2 X) misje parafialne, które poprowadzili księża ze zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego z Krakowa. Wcześniej, we wrześniu na półkach przy pilastrach stanęły cztery XIX – wieczne, drewniane rzeźby świętych: Marcina z Tours, Ambrożego, Mikołaja i Augustyna. Powróciło też dawne, drewniane tabernakulum. Stół mszalny ozdobiły postacie dwóch klęczących aniołków podtrzymujących umieszczony centralnie medalion z łacińską inskrypcją. .
15-16 X 2005

Wizytacja w parafii przeprowadzona przez biskupa pomocniczego diecezji bielsko – żywieckiej Janusza Zimniaka. Wczesniej, 13.10. biskup odwiedził kilka miejsc w parafii: LO im. M. Skłodowskiej – Curie, Przedszkole nr 5, Szkołę Podstawową nr 2 i Gimnazjum nr 1 oraz Urząd Miejski.
20 X 2005

Pierwsze z cyklu comiesięcznych (zawsze w 3. czwartek miesiąca) „Spotkań z wiarą, kulturą i historią” w Kryptach pod plebanią. Inauguracyjny wykład wygłosił pochodzący z Andrychowa prorektor Papieskiej Akademii Teologicznej, ks. prof. Tadeusz Dzidek.Tematem było zagadnienie wiary w tekstach Jana Pawła II.
2006

W pomieszczeniu zwanym babińcem urządzono Kaplicę Całodziennej Adoracji Najświętszego Sakramentu, jej poświęcenia w Boże Narodzenie dokonał abp S. Ryłko.

2006-2010

Cotygodniowa (środa 18.00) transmisja Mszy św. z kościoła św. Macieja przez „Twoje Radio Andrychów”.
VI 2007

Wykonano od strony zachodniej wejście pod południową nawę kościoła (otwór o rozmiarach 30 na 40 cm tuż nad ziemią). Zgodnie z przekazami pisanymi znajduje sie tam pochodząca z 1725 r. krypta z zachowanymi trumnami – dawny grób Bractwa Różańcowego. Dokumentację zdjęciową krypty ks. proboszcz S. Czernik przedstawił Wojewódzkiemu Konserwatorowi Zabytków. i otrzymał zgodę na podjęcie w niej prac porządkowych.
24-25 XI 2007

Podczas Konsystorza w Watykanie do godności kardynalskiej przez Ojca św. Benedykta XVI podniesiony został pochodzący z Andrychowa abp Stanisław Ryłko ). Decyzję o tej nominacji papież ogłosił 17 X. Na kapłana wyświęcony został ks. S. Ryłko30 III 1969 r. przez kard. K. Wojtyłę. Sakrę biskupią z rąk Ojca św. Jana Pawła II przyjął 6. stycznia 1996 roku. Mówiło się wtedy, że Wadowice mają Biskupa Rzymu a Andrychów ma biskupa w Rzymie. Bp. S. Ryłko jest biskupem tytularnym Novica a jego dewiza brzmi „Lux mea Christus” („Chrystus moim Światłem”). Prymicje biskupie w rodzinnej parafii św. Macieja odbyły się 21. stycznia 1996 roku. W konsystorzu udział wzięła około 200-osobowa delegacja rodzinnego miasta i parafii kardynała z władzami samorządowymi na czele. Dokumentację tego wydarzenia zawierał specjalnie wydany folder.
III-IX 2008

Prace remontowe w kościele i wokół niego. Przebudowane zostało całe prezbiterium (część, gdzie znajduje się ołtarz główny); podniesiono je o kilkanaście centymetrów, stopnom nadano nowe półokrągłe kształty i wstawiono w nie usunietą z nawy głównej ambonę a zlikwidowano balaski – barierki oddzielacjące kościół od prezbiterium; podłoga została wyłożona białym marmurem. Wcześniej w całym prezbiterium poprowadzono nową instalację elektryczną i nagłośnieniową. Wymieniona została nawierzchnia wokół kościoła. Stare, betonowe płyty zastąpione zostały przez granitowe i betonowe kostki. Konserwacji poddano instelację kanalizacyjną przy kościele i przygotowano odwodnienie parkingu. Prace ziemne ujawniły obok plebanii kolejną, liczącą co najmniej 350 lat piwnicę.
10 V 2008

Kard. Stanisław Ryłko odprawił pierwszą (prymicyjną) mszę św. w swojej rodzinnej parafii św. Macieja w Andrychowie. Była to zarazem parafialna suma odpustowa ku czci św. Macieja.Dzień wcześniej kard. S. Ryłko udzielił sakramentu bierzmowania młodzieży z Gimnazjum nr 1 w Andrychowie. W uroczystości m. in. wzięłi udział kardynałowie: F. Macharski i S. Dziwisz oraz ordynariusz Diecezji Bielsko – Żywieckiej bp. T. Rakoczy. Uroczystości na żywo transmitowała lokalna rozgłośnia „Twoje Radio Andrychów”.
III-V 2009

Pod chórem stanęły dwa nowe, dostosowane do stylu świątyni, dębowe konfesjonały szfowe. Na kościelnej wieży zamontowano nowe tarcze zegarowe z podświetleniem. Gruntowna renowacja pochodzących z początku lat 20-tych XX w. organów, polegająca na oczyszczeniu z kurzu, wymianie mieszków i innych zużytych elementów, ich konserwacji i strojeniu. Gruntownej modernizacji poddano zakrystię. Stworzono dwa oddzielne pomieszczenia – jedno dla ministrantów, a drugie dla księży celebrujących Mszę św. Obie zakrystie wyposażono w nowe meble. W ogrodzie kościelnym renowacji poddany został grobowiec rodzinny hrabiów Bobrowskich, byłych właścicieli dóbr andrychowskich.
IX 2009

Przyznawany corocznie Przez redakcję Tygodnika Katolickiego Niedziela Medal „Mater Verbi” („Matka Słowa”) otrzymał proboszcz parafii św. Macieja w Andrychowie, ks. Stanisław Czernik. W uzasadnieniu napisano, że andrychowski proboszcz otrzymał wyróżnienie jako wyraz uznania i wdzięczności za zaangażowanie w ewangelizację przez media, za promocję i życzliwość dla „Niedzieli”. 25 VII 2010 W związku z obchodzonym przez Kościół Powszechny Rokiem św. Jakuba pod przewodnictwem proboszcza parafii św. Macieja ponad 30-osobowa grupa andrychowian pielgrzymowała pieszo do kościoła pod wezwaniem tego świętego w Rzykach. Trasa wiodła przez Pańską Górę, Zagórnik i Groń Miłosierdzia. W Rzykach sumie odpustowej przewodniczył ks. S. Czernik, który także wygłosił homilię.